terwijl de regen het stof van de voorbije hittegolf wegspoelt wacht ik op de dochter. De dochter die drie dagen met de grootouders ging camper'en (kamperen met een camper).Dolenthousiast was ze; veel geluk hebben ze gehad, de laatste drie mooie zomerdagen, niet te heet maar wel mooi droog warm weer. De verhalen over het blotevoetenpad en het insectenmuseum kreeg ik reeds telefonisch overgebriefd. "De rest is voor later, papa", sprak de dochter ongedurig, afgeleid door de vele ervaringen.
Terwijl de één drie maanden loopbaanonderbreking neemt om de Spaanse canyons te gaan verkennen, de ander vijf weken de Belgische sleur ontvlucht in Equador, nog anderen door de Tatras trekken om levenswijsheid te vergaren huppelden er weer andere vier dagen lang van het ene podium naar het andere te Werchter.
Wij blijven thuis.
Wij, zijnde de dochter en ik, op de schaarse momenten dat ze thuis is.
Zomer van Antwerpen, we vliegen mee met vlieg in Antwerpse musea, af en toe een camping opzoeken, mischien een dagje zoo of zee, de kwibus in 't straat, ... kortom een vakantie waar alle opties nog open liggen. ook mooi nietwaar?
maar soms wel een beetje eenzaam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten