home sweet home

de dochter was superflink gedurende de ganse 13 uur durende rit, maar volgend jaar zou ze toch liever gaan skien met het vliegtuig :)
zappa is blij dat we weer thuis zijn, en wij ook.

1ère Etoile

papa weer trots, de dochter haalde haar eerste ster!

Na een weekje les bij de geweldige monitoren van de franse skischool was het deze morgen zover; examentijd. ik vermoed dat de ouders zenuwachtiger waren dan de kinderen want de spanning was op velen hun gezicht af te lezen.

's morgens vertrokken aan de lift van het hotel, laatste dag dus lekker vroeg; als bijna eerste (de monitoren waren ons nog net voor) door de verse sneeuw glijden heeft toch nog steeds iets feestelijks. Geweldig uitzicht op de zonnige bergen, net boven de wolken. Terwijl wij afdaalden trok de mist langzaam op, verdampend in de warme ochtendzon.

In de namiddag trokken Aron en Eline met ons op verkenning om een mooie vakantie af te sluiten. Enkele rode en blauwe pistes later werd het echter duidelijk dat de vermoeidheid in hun kleine beentjes toe sloeg. Ski's inleveren en hotelwaarts keren was de boodschap.

Nog snel het laatste restje energie kwijtspelen op de dansvloer van de kinderfuif en vervolgens eten, verhaaltje en een laatste maal naar hun 'vakantie'bed.

Belgium, here we come!

30 centimeter

zou het M!LF zeggen; in werkelijkheid waren het er maar 15.

vijftien centimeter verse sneeuw lag er deze morgen. De dochter en ik stonden om halftien, een half uurtje later dan anders, op de krakende piste. Gans alleen op een maagdelijk wit sneeuwtapijt. Samen, door de nog steeds dwarrelende sneeuwvlokjes, zoefden we door de diepsneeuw omlaag. De verse sneeuw kwam soms tot aan de dochter haar knieen! Stipt om tien uur kwamen we weer beneden waar de rest van de ploeg klaar stond om weer de eitjes naar boven te nemen. Via de pannekoekenlift naar boven, vervolgens in formatie naar beneden richting eitjes lift, dat bespaart weer een vermoeiende wandeling met die zware botten!

Wij hadden de ski's nog niet aangebonden en waren dus enkele minuten eerder boven waar ondertussen een echte sneeuwstorm woedde. Even werd er getwijfeld maar de kleine ukken werden toch omgepraat om de tocht te wagen. Neuzen werden gesnuit, tranen gedroogd, botjes sneeuwvrij gemaakt en vooruitzichten van warme chocomelk werden voorgespiegeld. Dapper ging iedereen mee, zelfs de jumpjes werden door niemand overgeslagen onderweg!

Beneden was het weer wederom gekeerd en werd er nog enkele keren geslalomed op de pannekoekenlift.

In de namiddag werd een halve dag rust ingelast. Spelletjes en een wandeling werden hun deel, vergezeld door oma, opa en mama Leen. De laatste was zo vrij om haar snowboard, en haar levensgezel, uit te lenen aan ondergetekende. Van de gelegenheid gebruik makende kon papa nog eens een middagje de pist onveilig maken. Na de voorbij drie afdalingen kreeg papa de smaak te pakken! Na 12 dagen skien en drie uur snowboarden helt de fun balans al heel zwaar over in het voordeel van de sneeuwplank. Volgend jaar toch eens overwegen om een bord te huren ipv enkele latten.

jumping

Eérste ski dag!

De voormiddag ging wat traag voor de kindjes maar na wat aandringen van enkele ouders werd er in de namiddag toch rekening gehouden met de noden van ons klein grut. De dochter had mij reeds bezworen voor we vertrokken dat ze niet meer naar boven ging stappen op een baby-piste. Wij dus in alle vroegte vertrokken om alvast de eerste onwennigheid te lijf te gaan. Om negen uur op de piste, onmiddelijk de grote pannenkoekenlift op en meteen volle gas naar beneden. Geen probleem voor de kindjes. Na vijf á zes keer op en neer te gaan begon om 10 uur de ski les. Wat moesten ze doen? Juist .. te voet, eendepas, over de babypiste ...

's middags gedemotiveerde klein mannen als gevolg. Echter na enige beraadslaging werd de namiddag helemaal anders ingekleurd. Meteen werd de groep opgesplitst en mochten onze kleine skiërtjes met de eitjes lift naar boven; jumpjes, achteruit, over heuveltjes, door het bos .. niets was plots te zot.

Dolenthousiast waren ze. En uiteraard moesten ze dat dan ook nog even tonen aan hun trotse papa's. De papa's, die net met een rotvaart twee liften hadden afgewerkt om toch maar op tijd beneden te zijn, werden met zachte aandrang en puppie oogjes gesmeekt om nogmaals de eitjes te nemen om hun nieuwgeleerde kunstjes te kunnen tonen. En waarachtig ... het was de moeite!

Morgen meer van dat!

Varse sneeuw

da is hetgeen ze verwachten in Vars ... nog een vijf centimeter zou er kunnen bijvallen.
Echter zonet tijdens mijn avondwandelingetje in sainte-marie-de-vars was het zachtjes aan het miezeren ipv aan het sneeuwen
anyway ... na een rit van om en bij de 12 uur, waarvan de laatste drie uur over 200 km kronkelige binnenwegen, kwamen we aan in een klein gezellig familiehoteletje. 23 kamers, op twee minuten rijden van de franse skischool, met eventueel (mits voldoende sneeuw) op vijf minuten wandelen een skilift ... en met een heel sympathieke gastvrouw die hier al twintig jaar de plak zwaait
Meteen al lekker gegeten! Wat kan een mens nog meer wensen na een korte nacht en een lange dag. Morgen vroeg weer op, de kindjes (en wij ook) popelen om de sneeuw te voelen!

gezakt

gepakt en gezakt
koffers staan klaar in de hal; lectuur, mutsen, Uno, allerhande opladers, brillen, fototoestel en camera, druivesuiker, ondergoed, skibroeken en jassen, helmen, iPod, schoenen, ... en popje ...
maar geen hamsters noch zappa
zappa voelt het aan haar theewater ... er staat weer een uittocht te gebeuren. Al heel de dag loopt ze zenuwachtig rond, jankend en snuffelend naar aandacht. De hamsters daarentegen blijven er ijzig kalm onder. Zij werden onder luid kindergejoel onthaald bij peter Tommy. Die is vastbesloten om deze week ne keer uit te zoeken of zijn eigen hamster, broer of zus van de onze, nu wel dan niet een vrouwje is.
Nog snel de eerste BBQ van het nieuwe seizoen meegepikt ten huize vandael. Super!
Laat het verlof annex zomer maar komen!

vakantie met een hoofdletter V

morgen is het zover. zijn we weer weg voor een weekje. skiën zoals de echten.
tweede jaar dat we samen, de dochter en ik, de latten aanbinden en de pistes gaan verkennen. Voorlopig zit de dochter nog een weekje aan zee, de dijk aan het onveilig maken met electrische go-cartjes, zandkastelen aan het bouwen met haar neef en bloemen aan het verkopen met de grote nicht. Vakantie zoals het hoort dus. Van begin tot eind

Ondertussen werden oplossing gezocht voor het huishouden en de beestenbende. Bereidwillige vrienden offerden zich op om onze hamsterfamilie op te vangen, een joker vriendin komt met veel plezier zappa dagelijks bezoeken. De laatste aankopen werden vandaag nog gedaan. Skikousen voor de dochter! Tijdens het inpakken blijken er namelijk drie paar van vorig jaar verdwenen te zijn. De auto werd nog binnen gedaan voor onderhoud, de boekhouding afgewerkt, email bijgewerkt, ... en uiteraard alles nog in deze veel te korte week. We gingen nog zwemmen, lopen, fietsen, klimmen en zijn in bloedvorm voor volgende week.

Bergen, here we come!