Woensdag rapport dag. Uiteraard schitterend rapport behalve een dikke buis voor godsdienst maar uiteraard kan ik daar als vrijzinnige ongelovige wel mee om. De buis was het resultaat van een verhaaltje dat de meester had voorgelezen en dat ze daar na aan de hand van prentjes opnieuw moesten reconstrueren maar uiteraard had ons dochter een andere versie van het verhaaltje verzonnen ...
Anyway, Belle Perez ticketten werden haar deel die woensdag. Niet alleen als beloning voor haar rapport maar deels ook omdat ze al meer dan twee jaar ‘zaagt’ om Belle eens live aan het werk te zien. Vandaag was het zover.
Wij naar Gent. Rond een uur of vijf zat het verkeer nog potdicht van apen tot voorbij kruibeke maar tegen halfzeven als wij gezappig voorbij tuften tegen 90 was er geen sprake meer van file.
Had ik geen cruise control gehad ik had het begot niet volgehouden tegen 90. Man man ... tis dat het moest want het nut van zo’n eenmalige actie ontgaat mij volledig. (buiten dan het bewustwordingsprocess stimuleren en de staatskas spekken)
Al bij al, wij om half acht aan het capitool. Eventjes aanschuiven en vervolgens onze plaatsen innnemen op rij 17. Mooi vooraan, toffe buren, .. ideaal. Behalve mischien de verwarming die ons bij momenten deed smelten. Maar uiteraard alles voor de goede zaak.
Anyway, Belle Perez ticketten werden haar deel die woensdag. Niet alleen als beloning voor haar rapport maar deels ook omdat ze al meer dan twee jaar ‘zaagt’ om Belle eens live aan het werk te zien. Vandaag was het zover.
Wij naar Gent. Rond een uur of vijf zat het verkeer nog potdicht van apen tot voorbij kruibeke maar tegen halfzeven als wij gezappig voorbij tuften tegen 90 was er geen sprake meer van file.
Had ik geen cruise control gehad ik had het begot niet volgehouden tegen 90. Man man ... tis dat het moest want het nut van zo’n eenmalige actie ontgaat mij volledig. (buiten dan het bewustwordingsprocess stimuleren en de staatskas spekken)
Al bij al, wij om half acht aan het capitool. Eventjes aanschuiven en vervolgens onze plaatsen innnemen op rij 17. Mooi vooraan, toffe buren, .. ideaal. Behalve mischien de verwarming die ons bij momenten deed smelten. Maar uiteraard alles voor de goede zaak.
Alle bezwaren en bezorgdheden verdwenen als sneeuw voor de zon (deels ook door de reeds aangehaalde heteluchtblazers) toen ik het stralende gezichtje zag van de dochter toen Belle Perez op het podium verscheen. Adoratie, verwondering, verbijstering,... ’t klinkt melig maar ik was ontroerd toen ik haar zo zag genieten!
Belle had niet alleen nummertjes bij maar ook een verhaaltje. Geweldig voor alles onder de tien en boven de zestig. Want geloof me er waren ontzettend veel ‘oudere’ mannen die volgens mij niet enkel voor de muziek kwamen ... dit terzijde.
Het verhaaltje ging als volgt. Grote kist op het scene met daar Belle’s levensverhaal opdat we haar beter konden leren kennen. Eén atribuut was een stuk zwarte zeep van haar grootmoeder dat ze vervolgens de zaal liet rondgaan. Big mistake! Van toen werd de focus gericht op de zeep ipv op Belle. Was ik blij dat de zeep in de pauze alsnog tot bij ons geraakte!
Na de pauze, ondertussen was het ongeveer 38° geworden in het Capitole te gent, kregen we nog enkele nummertjes uit haar nieuwe cd die komt te verschijnen in juni volgend jaar (uitgekiende PR machine als je het mij vraagt) gevolgd door enkele bekendere nummers tot plots de dochter ter plekke in slaap viel. De warmte had het volume overwonnen!
Wij ons braaf verontschuldigd bij de buren, rustig naar de auto geslenterd met 25 kilo dochter op de arm en braaf tegen 90 – SMOG – kilometers naar antwerpen getuft.
Dochter gelukkig, papa gelukkig ... wat wil een mens nog meer? (schreef hij in zijn blog met een frisse leffe bij de hand)
Belle had niet alleen nummertjes bij maar ook een verhaaltje. Geweldig voor alles onder de tien en boven de zestig. Want geloof me er waren ontzettend veel ‘oudere’ mannen die volgens mij niet enkel voor de muziek kwamen ... dit terzijde.
Het verhaaltje ging als volgt. Grote kist op het scene met daar Belle’s levensverhaal opdat we haar beter konden leren kennen. Eén atribuut was een stuk zwarte zeep van haar grootmoeder dat ze vervolgens de zaal liet rondgaan. Big mistake! Van toen werd de focus gericht op de zeep ipv op Belle. Was ik blij dat de zeep in de pauze alsnog tot bij ons geraakte!
Na de pauze, ondertussen was het ongeveer 38° geworden in het Capitole te gent, kregen we nog enkele nummertjes uit haar nieuwe cd die komt te verschijnen in juni volgend jaar (uitgekiende PR machine als je het mij vraagt) gevolgd door enkele bekendere nummers tot plots de dochter ter plekke in slaap viel. De warmte had het volume overwonnen!Wij ons braaf verontschuldigd bij de buren, rustig naar de auto geslenterd met 25 kilo dochter op de arm en braaf tegen 90 – SMOG – kilometers naar antwerpen getuft.
Dochter gelukkig, papa gelukkig ... wat wil een mens nog meer? (schreef hij in zijn blog met een frisse leffe bij de hand)
