donderdag 23 augustus 2012

zomer van 2012

vakantie is


    Beach kiten
  • een weekje sportkamp
    cool beach kamp
    alleen voor de naam zou je al mee willen
    een hele week golfsurven,   longboarden, skaten, hiphopdansen, kiten, ...
    pret met zes westvlaamse meisjes en evenveel jongens
    thuis komen met een westvlaamse tongval en dito woordenschat
    gebruind, en weer wat spieren en verhalen extra
     
  • tien dagen scoutskamp
    happe happe bik bik, eerst de soep en dan de pap anders worden wij te slap en vallen van den trap
    scouts staat nog steeds voor ongebreideld plezier, speelplezier, ravotten, bosspellen, knutselen, samenwerken, waterpret, knopen leggen en vuur maken, liedjes zingen aan het kampvuur
    trots zijn op je uniform, vriendinnetjes troosten met heimwee, leiding plagen omdat het nu eenmaal mag op kamp
    kijk, mijn bord is al leeg!
  • zomer van Antwerpen
    voorstellingen in de circustent aan de zomerbar
    free running in de Zomerfabriek
    een duik in de Badboot
    volgende week nog een 'Duikvlucht' op het programma
    Dank U "A"
  • vakantie in Spanje
    twee weken met mama en co; huisje tuintje zwembad!
    Met het vliegtuig is altijd een beetje reizen
    marktjes, waterfietsen, zwembaden, .. en een kwal die met haar tentakels venijnig uithaalde ...
    Had ik al vermeld dat er een zwembad was?
  • thuis
    Wilrijk, het Neerland,
    waar het leven mooi is, waar de zon schijnt en de vriendinnetjes thuis zijn
    niet alle maar wel enkele. Genoeg om niet alleen te zijn
    buiten spelen, op zolder spelen, in de tuin spelen, op de kamer spelen, maar vooral buiten
    het is namelijk eindelijk zomer in België
    Samen met Danté koekjes bakken voor Uganda

  • en de vakantie is nog niet gedaan ...
    nog anderhalve week
    anderhalve week waar ook wij vakantie hebben
    waar ook wij van genieten
    elke dag

dinsdag 31 juli 2012

2646

als de dochter om kwart na zeven in bad in slaap dreigt te vallen
als alle kleren in de valies vuil zijn, zelfs de onderbroeken
als de slaapzak naar kampvuur ruikt
als de benen vol blauwe plekken staan
als de verhalen naar meer verlangen
dan weet je dat het kamp goed is geweest.

Tien dagen, vliegen voorbij in die grote vakantie van negen weken. En toch zullen ze ook dit jaar weer een blijvende herinnering achterlaten in dat wonderlijke geheugen van mijn kleine meid.
Tien dagen, waarop ze precies vijf centimeter groeide van in de bomen te hangen, vijf kilo bijkwam van al dat lekkere eten bereid door een stel fantastische foeriers en vijf extra maanden levenswijsheid ingelepeld kreeg
Tien dagen, om te delen met de pink ladies en te dansen op bonte avonden, om te zorgen voor trieste vriendinnetjes met heimwee, om zich te ontfermen over de kleine kapoentjes.

Laatste jaar Weka. Wat worden ze groot, onze kleine meisjes.

31 juli, de vakantie is nog maar half.
Geniet, met volle teugen.
Elke dag.


donderdag 5 januari 2012

Wie is er jarig, …


Wie viert er feest? Eline , Eline, Eline.
4 januari 2012. Tien jaar werd onze juffrouw vandaag.
Wat begon als een dag met veel sneeuw, waar de lucht en de wolken amper van de piste te onderscheiden waren, werd vanaf een uur of tien, net voor de aanvang van de skiles, wederom een prachtige dag. Langzaam blies de ijskoude wind de donkergrijze wolken weg en toverde een stralend blauwe lucht tevoorschijn. Het zonnetje feliciteerde de dochter eveneens met haar verjaardag en scheen uitbundig gedurende de rest van de dag!

In de voormiddag werden er weer wat nieuwe dingen ingeoefend, niet altijd even fijn, maar wel noodzakelijk voor het behalen van het o zo begeesterde brons. Kleine bochtjes staan er op het examenrooster en dat zal de dochter geweten hebben. Sneller, trager, niets was blijkbaar goed genoeg … echter een tip van Catherine en de namiddag werd eens zo fijn! De botten één haakje verder aanspannen maakte een wereld van verschil voor de dochter haar wendbaardheid. Ook wij genoten in de voormiddag van onze kilometers en in de namiddag van wat amuseren - trucjes voor boardende heren op leeftijd - op enkele blauwe pistjes. Pure fun dus!

’s Avonds kreeg de dochter nog een liedje cadeau van het voltallige OZ monitoren korps alsook een bijzonder leuke kaart en verjaardagshoed. Ook het cadeautje van Leen werd met open mond uitgepakt. Een grote doos makeup van TopModel werd haar deel.


Dag drie zit er weer op. Wij tekenen voor nog twee dagen zulk weer.

dinsdag 3 januari 2012

stralend weer in orcières

ik had U een foto beloofd, van het uitzicht, weet U wel?
Getrokken om half negen 's morgens, vanop ons terras.De zon komt net piepen boven de besneeuwde bergen! idyllisch nietwaar?
Het werd dan ook een schitterende dag. Verse sneeuw, gemiddeld veertig centimeter met op sommige plaatsen, off piste weliswaar, dieptes tot 70 centimer. Persoonlijk voor U getest!
Iets na negen uur stonden wij, drie families, weer paraat aan onze eerste skilift. Inclusief klein mannen. Nog snel een afdaling meepikken alvorens de kroost weer te overhandigen aan de kundige handen van het ESF.
De mist op de achtergrond is geen smet op deze wolkeloze zonnige dag maar wel de sneeuwkanonnen die heel de dag lang duchtig bleven sproeien. 's Middags kregen wij enkel happy kids terug afgeleverd. De ene was blij dat zijn snowboard les goed verlopen was, de anderen waren blij dat het een toffe les was en mijn dochter had blijkbaar heel de voormiddag diepsneeuw opgezocht en nieuwe jumpkes gedaan. Super dus! Iedereen content!
Snel met de hele bende naar boven naar de chalet van het hotel om aldaar onze picknick te nuttigen. Onderweg op de skilift konden we reeds de geur van vers gebakken worstjes ruiken! Deze werden dan ook door groot en klein in dank aanvaard tussen onze reeds voorgesneden franse broden.
Na het eten zochten de kinderen nog even de diepergelegen poeder op.
De walrus op de rots is niet een gevallen dochter maar wel een bevallige, uitrustende, zeemeermin. 
In de namiddag mochten de ouders onder begeleiding van Gilles, één van de nieuwe garde OZ monitoren die aardig met een snowboard overweg kon (!), de wegen naast en tussen de pistes gaan verkennen. Alhoewel we zelf niet vies zijn van ons af en toe naast de piste te begeven waren de tochtjes van Gilles net iets meer, net iets langer, net iets dieper. Waarvoor dank!
's Avonds nog een plonske in het lokale zwembad met de meisjes en de dag kon weer bijgeschreven worden in het archief onder 'perfecte dagen'

Orcieres, dag 1

maandag 2 januari
na een nieuwjaarsdag in de auto door te brengen kwamen we, tegen alle verwachtingen in, redelijk vroeg op onze vakantiebestemming aan. Orcieres in Frankrijk. Ruim op tijd om ons in te schrijven alsook om de dochter haar skimateriaal op te pikken.
Kleine kamertjes maar wat een prachtig uitzicht, morgen een foto, beloofd!
Na de sneeuwstorm van vandaag heeft het uitzicht al net iets minder charme daar ons klein kamertje nu volstaat met natte spullen. Een droogrek met zompige kleren, jassen en fleecen aan de kapstok, de dochter haar skijas over de spiegel, handschoenen en buff op de verwarming, rugzak op de stoel voor verwarming en snowboard in de douche.
Klein dus. Mais bon, gelukkig zijn de dochter en ik uit het verleden wel gewoon om hetzelfde bed te delen dus dat viel gelukkig wel mee, al moest ik vannacht wel af en toe de dekens terugeisen!

sneeuwstorm dus. Niet echt storm, maar wel veel sneeuw. Op enkele uren tijd viel er vlotjes 40 centimeter uit de lucht. De namiddag was dan ook geen pretje, noch voor de kinderen noch voor ons, om de piste te onderscheiden van de sneeuwwolken. Dieptezicht nihil, vertezicht beperkt tot twee paaltjes, diepsneeuw van boven aan de piste tot beneden.
Zalig voor ons, iets minder voor hen.
Tegen halfvier hield het kleine grut het voor bekeken. Dochter met de navette terug naar het hotel, papa tevoet.Kinderen kregen namelijk voorrang en plus was papa op zijn snowboardboots net iets mobieler dan de dochter op haar skibotten.
Na twintig minuten onder een warme douche en droge warme kleren kon prinses weer op oorlogspad en werden andere kamers onveilig gemaakt. Dit gaf mij de kans om nog wat verder te lezen in mijn boek 'loopblessures voorkomen'. Gezien de vele sneeuw en het ontbreken van een fitness ruimte zal lopen er deze week voor mij vrees ik niet bij zijn. Jammer maar dan zullen we een extra pistje moeten boarden, niewaar?

Dochter gaat deze week voor brons, althans dat hoopt ze. morgen voorspellen ze mooi weer, en dat hopen wij dan weer van harte.
to be continued, vanuit Orcieres, frankrijk,
uw snowboardende reporter.

zaterdag 17 september 2011

Dank U

15 februari 2010, een eeuwigheid geleden lijkt het wel.
Blijkbaar de laatste maal dat ik mij tot de wijde wereld richtte met een update van onze avonturen.
Terugblikken is zinloos. Tijd vliegt.
Toch snel even proberen.
De laatste post dateert van een skiverlof in 2010. Ondertussen zijn er reeds twee meer gepasseerd voor de dochter en hebben we de drie ESF sterren op zak. Volgende week wordt alweer de volgende vastgelegd (OZ-orcieres)
Vier scoutsweekends en twee zomerkampen vlogen voorbij, enkele dansvoorstellingen, twee schoolfeesten, anderhalf schooljaar, twee grote vakanties, vakanties aan zee, in frankrijk, de ardennen. Een city trip naar Parijs. Talloze voorstellingen en optredens, bezoeken aan dierentuinen, pretparken, themawandelingen, parken en bossen. Twee Zomers van Antwerpen. Een reuzin, een zomerbar, diverse circussen. Terrasjes en restaurantjes. Ook hebben we veel leren eten het afgelopen jaar en zagen we minder over eten. Langzaam maar zeker.
Dingen die altijd bij zullen blijven, dingen die we snel zullen vergeten. Mensen die we koesterden en missen. Wijze lessen die we leerden, goede raad die we kregen, groot dat we werden.
Veel meer dan 'dank u' aan al die mensen, die er voor zorgden dat de tijd voorbij vloog, kunnen we langs deze weg niet zeggen. Dank U.

maandag 15 februari 2010

Vars 2010: Ski en snowboardfun

Krokusvakantie = skivakantie
Dochter en papa trokken weer richting Frankrijk met het OZ vergezeld van de ganse "Heffense" familie.
Vrijdagavond vertrokken; nachtelijke rit verliep vlot, ochtendelijke bergen daarentegen al iets minder vlot. Ondergetekende zijn dochter slaagde er in om tot vijf maal toe haar maag te ledigen. Het vele bochtenwerk, de volle wagen, de nachtelijke spanning, ... werden haar teveel.
Na een tussenstop in hotel Montepente trokken we richting centrum waar we voor de kindjes het skimateriaal moesten ophalen. Nog vlug even het materiaal uitproberen op de berg over ons hotel alvorens het tijd werd om onze eerste warme maaltijd te degusteren. De menu's, met zowel 's middags als 's avonds, voorgerecht, sla, hoofdplat, dessert zullen aardig wat looptrainingen vereisen om al die calorieen weer weg te werken. ;-)
Zondag, eerste dag. Wakker worden met de zon boven de bergen. Zeven uur wekker; zowel dochterlief als papa meteen goedgezind na een verkwikkende nachtrust. Ontbijten om halfacht waarna de kindjes om halfnegen in volledige skituitrusting opgepikt worden door de Vlaamse monitoren. De drie groepjes, beginners - plus/minus 1 sterrigen - gevorderden, zullen heel de week les krijgen van Franse skimonitoren. 's Avonds krijgt de dochter al meteen goed nieuws, ze mag naar groepje drie. Als jongste van de hoop zal ze een tandje bij moeten steken maar ze is er klaar voor klinkt het zowel aan Franse kant (ESF) als aan Vlaamse kant (OZ moni's).
Papa kreeg op zijn eerste snowboarddag meteen alle kleuren van de regenboog voorgeschoteld. De rood - blauw - rode route, eveneens de enige weg richting verzamelpunt, bleek plots een rood - zwart - rode piste te zijn. De bobbeltjes werden uiteraard niet volgens de regels van de kunst genomen maar we geraakten heelhuids beneden.
Vandaag, maandag 15 februari, eveneens stralende zon; heel de dag zalig mooi weer. Buitentemperatuur 5°C, windtemperatuur min 15°C. Op de liften was het rillen, op de piste in het zonnetje genieten.
De dochter heeft een heel gebit moeten bijsteken, figuurlijk gelukkig, en was daarnet dus ook bekaf. Omwille van het hoge tempo in de parallel skieënde groep heeft ze het laatste stuk van de afdaling forfait moeten geven. Energie peil zat ver onder nul; ze had de kracht zelfs niet meer om naar voren te leunen op haar ski's. Gelukkig was daar de grote zachte beer van het ESF, hij nam haar zonder blikken of blozen op zijn buik mee naar beneden alwaar papa zijn popje in ontvangst mocht nemen. Wat suiker en een warm bad en de uffra was weer vertrokken voor een avondvullend programma.
Mogen er zo nog dagen volgen!