lamark

Mijn eerste blauwe piste! Ondertussen is iedereen reeds lang in dromenland na deze ontzettend mooie dag. Ongelooflijk hoe knap die besneeuwde bergen kunnen zijn. We hadden natuurlijk wel ongelooflijk veel geluk met het mooie open, zonnige weer wat een prachtig schouwspel opleverde in combinatie met de besneeuwde bergtoppen en witte dennebossen.
Eline haar eerste les startte om tien uur. Vol goede moed, warm ingeduffeld, begon ze aan haar eerste stapjes met skies op de witte vlakte. Algauw bleek het toch niet zo makkelijk als ze dacht maar in de namiddag ging het al een pak beter! Na de middag mocht ze de helling te lijf gaan met iets minder kleren, een andere bril, een helm en met frietjes en een schitsel in de maag. Morgen mogen ze al een eerste keer op een kabelliftje. Hetzelfde trekliftje (of paddestoel worden ze ook genoemd) waar papa in de loop van de voormiddag kennismaakte met diepsneeuw. Vol goede moed, zonder enige kenis van zake, nam papa het liftje alwaar halverwege de tocht het liftje papa nam en ik pardoes op mijn zij belandde en een halve meter wegzakte met nog slechts 1 ski aan. Echter de aanhouder wint en in de loop van de namiddag nam papa als autodidact vlotjes beide 'Lanmark' (III en IV) liftjes en skiede hij, soms iets minder vlot, terug naar benden zonder heelder scholen en andere toeristen neer te maaien. (mag ik even vermelden dat zelfs gunter verbaasd was over mijn skiprestaties op het eind van de dag :-) ) De komende dagen ga ik echter toch een paar lessen volgen, kwestie van de dochter een stapje voor te blijven. Na nog een kleurwedstijd met het animatieteam en het late avondmaal (wederom schnitsel met frietjes en brocoli) was het tijd voor verhaaltjes en bed.
Morgen komt er weer een dag!

Sent with mobile device.