Vandaag had ik mijn laatste les. Officiele weliswaar. 's namiddags mocht ik op trot met gunter (en leen). Terwijl we naar boven gingen naar het hoogtse punt in dit gebied (2501) kwam er een klein sneeuwstormpje opzeten die vervaarlijk met onze eitjes waggelden. Omdat elke ervaring een nieuwe ervaring is besloten we om deze rode piste toch maar te proberen. Schattig ...
Ik waaide bijna uit mijn frak! Leen werd na enkele honderd meters afdaling weggeblazen en besloot terug naar de lift te kruipen.ondertussen was ik een andere groep gevolgd maar moest na enkele ogenblikken toch ok de strijd even staken daar ik door de sneeuw mijn eigen handschoenen niet meer kon zien. Laat staan dat ik het verschil waarnam tussen sneeuwwitte piste en helderwitte sneeuwvlokken die rond mijn hoofd joegen. Na mijn bril ontijsd te hebben (en duizend keer gevloekt te hebben op mezelf dat ik flip zijn wonderbril in de kast had laten liggen) ging het aan een rotvaart terug naar beneden alwaar ik ferm op mijn sm**l ging. Terwijl ik lag te bekomen en nogmaals mijn bril ontijsde kwam gunter de berg afgegleden. Was ik blij dat ik niet meer alleen door deze storm verder moest! Na nog vijfhonderd meter kwamen we plots in beter weer op een prachtig stuk piste! Als dit het echte skieen is dan kom ik volged jaar terug!
Ondertussen had ik ook al mogen vaststellen dat de dochter alleen de lift nam en ook alleen weer naar beneden kwam!
's avonds won ze dan ook nog eens als bij wonder met de kinderbingo dus ook haar dag kon niet meer stuk!
Sent with mobile device.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten