Schitterend vind ik die slogans van het "wegen en verkeer"
Wie heeft daar tijd voor en meer ... wie krijgt daar tijd voor? isn't this the perfect job?
zondag kreeg ik de dochter terug van een voet rally, u raadt het nooit, met wederom een pracht van een gekleurde snoet;
Super goed gezind, flink gestapt ... 't was blijkbaar een leuke middag geweest!
De lasagna ging er goed in, ons ufra had blijkbaar honger gekregen van haar wandeling.
Nog wat woordjes lezen, letterkettingjes maken, klikklakken, ... vervolgens het gekende ritueel bad - verhaaltje - bed
Maandag weer school!
knikkers bijgevuld, koeken en boterhamen klaar en elke morgen opnieuw moeten wij ons spoeien ... gedoemde treuzelaars (zeker wij samen ;-) )
Na het school, na vele jaren zagen, was het eindelijk zo ver. De dochter mocht oorbellen laten schieten! geweldig spannend!
resultaat?
Eén oorbel. Ze was zodanig verschoten van het lawaai dat dat kleine 'oorbelschietertje' maakt dat de tweede oorbel de komende tijd geen optie is!
Dus nu lopen wij beide door het leven met elk 1 oorbel; papa links, eline rechts!
Schattig he!
Dinsdag weer school, dik ingeduffeld want het was behoorlijk koud 's morgens. mutsen, sjaalen en dikke jas waren meer dan welkom.
's avonds stond er spinazie op het menu. Ondanks de verhaaltjes van Popey, die ze blijkbaar nog niet kende, was dit toch geen success. ik denk dat het 'slijmerige' er hier voor iets tussen zit. de smaak viel precies nogal mee dus ze heeft toch flink haar bordje leeg gegeten (de fishsticks en de appelmoes maakten veel goed)Straks oudercontact! ze heeft me deze morgen al gewaarschuwd; "papa, mijn rapport gaat goed zijn maar ... de meester gaat zeggen dat ik moeilijk kan stilzitten"
Ben benieuwd ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten